Reviewed by
Związek Między ADHD a Impulsywnym Jedzeniem
Wszyscy od czasu do czasu jemy, aby poradzić sobie z przytłaczającymi emocjami lub stresem. Jednak w przypadku objawów ADHD, ten zwyczaj może stać się częsty, wpływając zarówno na zdrowie fizyczne, jak i psychiczne.
W tym artykule omówimy:
- Naturę objadania się i jego typowe wyzwalacze u osób z ADHD.
- Krótkie spojrzenie na to, jak objadanie się przeplata z objawami ADHD.
- Różnice między okazjonalnym przejadaniem się a Zaburzeniem Objadania się (BED).
- Strategie radzenia sobie z zaburzonymi wzorcami jedzenia w ADHD.
Dołącz do nas, gdy odkrywamy złożony związek między ADHD a nawykami żywieniowymi oraz odkrywamy praktyczne sposoby rozwoju zdrowszej relacji z jedzeniem. ⬇️
Objadanie się u osób z zaburzeniem deficytu uwagi i nadpobudliwości psychoruchowej (ADHD) często przyjmuje inną formę niż to, co moglibyśmy uznać za 'normalne' nawyki żywieniowe. Teraz wiele osób (w tym te bez ADHD) może się z tym utożsamiać - sięganie po dodatkowy kawałek pizzy po ciężkim dniu lub zamawianie jedzenia na wynos, ponieważ myśl o gotowaniu wydaje się zbyt przytłaczająca.
Ale kiedy w obraz wchodzi ADHD, te okazjonalne przyjemności mogą stać się częstsze, wpadając w cykl, który trudno przerwać.
Oto kilka znaków wskazujących, że osoba z ADHD może zmagać się z objadaniem się:
- Jedzenie znacznie szybciej niż zwykle: Szybkie spożywanie żywności, szczególnie wysokokalorycznej, zwłaszcza podczas lub po stresujących wydarzeniach lub doświadczeniach emocjonalnych
.
- Jedzenie do momentu, aż stanie się niekomfortowo pełnym: Ignorowanie wewnętrznych sygnałów sytości, prowadzące do bólu brzucha lub nudności.
- Jedzenie dużych ilości jedzenia, gdy nie jest się fizycznie głodnym: Może to być spowodowane trudnościami w odróżnieniu głodu emocjonalnego od fizycznego.
- Jedzenie w samotności z powodu wstydu: Uczucia wstydu lub winy związane z ilością spożywanego jedzenia.
- Czucie się zdegustowanym, przygnębionym lub bardzo winnym po przejadaniu się: Emocjonalne następstwa epizodów objadania się mogą pogorszyć niską samoocenę i samoznienawidzenie, co może rozpocząć cykl od nowa.
Jak Objawy ADHD Przyczyniają się do Objadania się
Badając związek między ADHD a objadaniem się, kluczowe jest zrozumienie behawioralnych i neurologicznych aspektów, które przeplatają te warunki. Osoby żyjące impulsywnie z powodu ADHD często również jedzą impulsywnie, co prowadzi do wyższej częstości kompulsywnego jedzenia. Ta tendencja dotyczy czegoś więcej niż tylko bycia 'miłośnikiem jedzenia'; ma swoje korzenie w unikalnych wyzwaniach, przed którymi stają osoby z ADHD w interpretowaniu i reagowaniu na sygnały swojego ciała i potrzeby emocjonalne.
Kilka czynników może wywołać objadanie się u osób z ADHD, wynikających z podstawowych objawów zaburzenia.
Oto kilka z najczęstszych wyzwalaczy objadania się w odniesieniu do diagnozy ADHD.
Błędna Interpretacja Sygnałów Ciała
Dorośli z ADHD często mają trudności z poprawnym interpretowaniem sygnałów swojego ciała. Mogą mylić uczucia zdenerwowania lub nudy z głodem, co prowadzi do tendencji sięgania po jedzenie w odpowiedzi na stany emocjonalne. Osoby z ADHD mogą być również podatne na odwodnienie z powodu hiperfokusu, zapominalstwa i niższej samoświadomości, co może wywoływać uczucie głodu.
Jedzenie, aby Zwalczyć Nudę
Impulsywność i niepokój, które są znakami rozpoznawczymi ADHD, mogą prowadzić do używania jedzenia jako środka do zwalczania nudy lub wypełniania okresów nieaktywności, jeszcze bardziej umacniając cykl objadania się.
Obwody Nagrody Mózgu
Badania neuroobrazowe podkreślają nakładające się obwody neurobehawioralne między objadaniem się a ADHD. Badania sugerują, że zazwyczaj obejmują one system dopaminy, kluczowego gracza w obwodach neurobehawioralnych mózgu, co sugeruje różnice w sposobie przetwarzania nagrody i przyjemności, takich jak te uzyskiwane z jedzenia, u osób z ADHD.
Objawy Impulsywności
Badania neuroobrazowe wskazują również na rolę impulsywnego zachowania, w tym na niezdolność do kontrolowania takich działań jak jedzenie, jako wspólny mianownik zarówno dla objadania się, jak i ADHD. Te badania ujawniają, że obszary mózgu odpowiedzialne za kontrolę impulsów i podejmowanie decyzji funkcjonują inaczej u osób z ADHD, co oznacza, że w obliczu jedzenia, funkcje regulujące zachowania żywieniowe mogą być mniej skuteczne, prowadząc do niekontrolowanych epizodów jedzenia.
Upośledzona Inhibicja Odpowiedzi
U osób z ADHD upośledzona inhibicja odpowiedzi, kluczowy aspekt funkcji wykonawczych, często utrudnia im kontrolowanie impulsów. To wyzwanie może znacząco wpływać na ich nawyki żywieniowe, potencjalnie prowadząc do objadania się z powodu trudności w zatrzymaniu się nawet po osiągnięciu sytości.
Trudności w Regulacji Emocji
Badania sugerują, że negatywne emocje, szczególnie gniew, smutek i te związane z problemami międzyludzkimi, mogą prowadzić do objadania się jako mechanizmu radzenia sobie. Osoby, które często objadają się, zazwyczaj tłumią emocje, a to tłumienie często nasila ich objawy psychopatologiczne, prowadząc do cyklu zwiększonych negatywnych myśli i dalszych epizodów objadania się.
Osoby z ADHD często zmagają się z przetwarzaniem i regulacją emocji z powodu kombinacji czynników neurologicznych i psychologicznych. Na przykład, jeden systematyczny przegląd wykazał, że u dorosłych z ADHD istnieje znaczące powiązanie między osobami z ADHD stosującymi nieadaptacyjne strategie regulacji emocji (takie jak objadanie się) w porównaniu z osobami bez tego zaburzenia.
Objawy Nieuwagi
Charakterystyczne objawy nieuwagi w ADHD przyczyniają się do trudności w utrzymaniu zdrowego planu żywieniowego. Brak skupienia może prowadzić do nieregularnych wzorców posiłków i jedzenia nieświadomego, dodatkowo komplikując relację z jedzeniem. Na przykład, jedno badanie powiązało ADHD z otyłością, sugerując, że cechy nieuwagi i impulsywności w ADHD mogą przyczyniać się do zwiększonego spożycia żywności, a tym samym do przybierania na wadze.
Jednak ważne jest, aby rozpoznać, że objadanie się nie jest wyłącznie związane z wagą ciała. Osoby o każdym rozmiarze ciała mogą doświadczać trudności z objadaniem się, co podkreśla fakt, że objadanie się dotyczy bardziej kwestii behawioralnych i neurologicznych niż wyglądu fizycznego.
Weź udział w naszym zabawnym quizie online, aby zobaczyć swoje cechy ADHD i dowiedzieć się więcej o swoim mózgu!
WYKONAJ BEZPŁATNY TEST
Objadanie się a Zaburzenie Objadania się
Rozróżnienie okazjonalnego przejadania się od zaburzenia objadania się, powszechnego zaburzenia odżywiania, jest kluczowe, zwłaszcza dla dorosłych z Zaburzeniem Deficytu Uwagi i Nadpobudliwości Psychoruchowej (ADHD), którzy mogą zmagać się z zaburzonym odżywianiem.
Zaburzenie objadania się jest uznawanym zaburzeniem psychiatrycznym, które obejmuje nawracające epizody spożywania dużych ilości jedzenia i charakteryzuje się brakiem kontroli i znacznym stresem.
Zachowania Związane z Nadmierną Konsumpcją
- Okazjonalne i Sytuacyjne: Te epizody mogą występować pod wpływem stresu lub emocjonalnego niepokoju, ale nie są regularnym wzorcem.
- Zmienny Wpływ: Chociaż budzące niepokój, są mniej poważne pod względem częstotliwości i wpływu w porównaniu z zdiagnozowanym zaburzeniem odżywiania. Na przykład, możesz przejadać się tylko podczas intensywnego, ale okazjonalnego stresu.
Zaburzenie Przejadania się
- Kryteria diagnostyczne: Zaburzenie przejadania się jest zdefiniowane w Podręczniku diagnostycznym i statystycznym zaburzeń psychicznych (DSM-5) i wymaga diagnozy klinicznej. Charakteryzuje się częstymi epizodami konsumowania dużych ilości jedzenia w stosunkowo krótkim czasie, co najmniej raz w tygodniu przez trzy miesiące.
- Wpływ psychologiczny: Zaburzenie przejadania się wiąże się z niską samooceną z powodu powtarzających się niepowodzeń w samokontroli, lękiem, depresją i znacznym stresem emocjonalnym. Osoby te często są rozproszone ciągłymi myślami o jedzeniu, wadze i kształcie ciała.
- Leczenie: Skuteczne leczenie często obejmuje połączenie terapii rozmowowej, leczenia farmakologicznego (w tym zatwierdzonych leków, takich jak Vyvanse) oraz modyfikacji stylu życia.
Zrozumienie tej różnicy jest kluczowe w leczeniu ADHD, ponieważ problemy z kontrolą impulsów i słaba świadomość wewnętrznych sygnałów mogą przyczyniać się do zaburzeń odżywiania. Według badań, osoby z ADHD są około 3,8 raza bardziej narażone na spełnienie kryteriów zaburzenia odżywiania, takiego jak bulimia nervosa, anoreksja nervosa i zaburzenie przejadania się.
Aby dowiedzieć się więcej o związku między ADHD a zaburzeniami odżywiania, zapoznaj się z naszym szczegółowym przewodnikiem tutaj.
Pokonywanie Zaburzonego Odżywiania i ADHD
Zarządzanie zaburzonym odżywianiem i napadami objadania się, szczególnie w przypadku ADHD, wymaga przyjęcia konkretnych strategii i zmian w stylu życia, które odpowiadają na unikalne wyzwania stawiane przez zaburzenie, pracując z mózgiem neurozróżnicowanym, a nie przeciwko niemu.
Oto kilka praktycznych kroków:
Przygotuj się na Sukces
- Trzymaj pokarmy wyzwalające poza zasięgiem i korzystaj z nich tylko okazjonalnie w kontrolowanym środowisku.
- Zaopatrz swoją kuchnię w pożywne przekąski i łatwe do przygotowania posiłki. Pokrojone owoce i warzywa, wraz z gotowanymi na dużą skalę, zdrowymi daniami, oferują zdrowsze i mniej wymagające opcje posiłków, które są również bardziej przyjazne dla budżetu.
Zaplanuj Regularne Ćwiczenia i Posiłki
- Włącz do swojej rutyny krótkie, częste okresy aktywności fizycznej, takie jak szybkie spacery, aby zwiększyć energię i nastrój. Nawet poświęcenie codziennie 10-15 minut na ćwiczenia może być świetnym startem i czymś, na czym możesz stopniowo budować. Kluczem jest znalezienie aktywności, która Cię interesuje, co zwiększa prawdopodobieństwo, że będziesz w niej wytrwał.
- Użyj telefonu, aby ustawić czas posiłków i przypomnienia o ćwiczeniach, zapewniając regularne jedzenie i aktywność fizyczną, które są włączone do Twojej rutyny.
Skorzystaj z Uważnego Jedzenia i Kontroli Porcji
- Skup się na doświadczeniu jedzenia, zwracając uwagę na smaki i uczucie sytości.
- Użyj ustalonych wcześniej rozmiarów porcji, aby uniknąć przejadania się, i ćwicz rozpoznawanie sygnałów wskazujących, że jesteś pełny, takich jak zmniejszenie głodu, brak przymusu do kontynuowania jedzenia i fizyczne uczucie pełności w żołądku.
Stymuluj Swój Mózg
- Angażuj się w stymulujące aktywności i hobby, aby zmniejszyć poleganie na jedzeniu dla rozrywki.
- Wybieraj zadania, które aktywnie angażują mózg i ograniczaj pasywne działania, takie jak oglądanie telewizji.
Akceptuj Błędy i Elastyczność
- Wybacz sobie okazjonalne przejadanie się i skup się na ponownym rozpoczęciu zdrowego planu odżywiania.
- Unikaj ścisłych diet, które mogą wywoływać epizody objadania się, i skup się zamiast tego na zbilansowanym, pożywnym jedzeniu.
Poszukiwanie Profesjonalnej Pomocy
Holistyczne podejście do leczenia zarówno ADHD, jak i zaburzeń związanych z napadami objadania się zwykle obejmuje leki na ADHD, terapię rozmową i modyfikacje stylu życia. Kiedy skutecznie leczymy ADHD, problemy z impulsywnością, dysregulacją emocjonalną i przetwarzaniem nagród mogą ułatwić zarządzanie napadami objadania się. Dostosowanie tych leczeń do indywidualnych potrzeb jest kluczowe dla skutecznego zarządzania zarówno ADHD, jak i zaburzonymi wzorcami odżywiania.
Niektóre z najczęstszych metod radzenia sobie z napadami objadania się u osób z ADHD obejmują:
Leki
Przypadkowo jeden z leków pierwszego rzutu stosowanych w leczeniu napadów objadania się to ten sam lek stymulujący, który jest używany do leczenia ADHD: lisdexamfetamine dimesylate (Vyvanse), który jest również nowym leczeniem farmakologicznym w ostrym zaburzeniu napadów objadania się.
W 2015 roku randomizowane badanie kliniczne wykazało, że lisdexamfetamine dimesylate wykazał większą skuteczność niż placebo w zmniejszaniu zarówno częstotliwości, jak i zachowania związanych z napadami objadania się. Od tego czasu otrzymał zatwierdzenie od Amerykańskiej Agencji ds. Żywności i Leków (FDA) do leczenia umiarkowanych do ciężkich ostrych zaburzeń napadów objadania się u dorosłych.
Poza pomocą w leczeniu niektórych podstawowych objawów ADHD, które doprowadziły do zaburzenia, stymulant wydaje się pomagać w redukcji liczby epizodów objadania się.
Jeśli już przyjmujesz leki stymulujące na ADHD i nadal walczysz z zaburzeniem napadów objadania się, Twój dostawca opieki zdrowotnej może zalecić jedno z poniższych:
- Topiramate (Topamax): Ten lek przeciwdrgawkowy jest przeznaczony do leczenia napadów, ale może również hamować apetyt, pomagając zmniejszyć chęć do objadania się.
- Antydepresanty: Chociaż nie jest jasne dlaczego, badania wykazały, że antydepresanty, szczególnie SSRI, mogą zmniejszać epizody objadania się. Może to być związane z zdolnością leku do leczenia niektórych podstawowych depresji lub emocjonalnego niepokoju, które mogą wywołać epizod. Często jest używany jako leczenie pierwszego rzutu dla zaburzenia napadów objadania się i wielu innych zaburzeń odżywiania.
Psychoterapia
Poza leczeniem farmakologicznym, terapia może być korzystna, szczególnie dla osób zmagających się zarówno z ADHD, jak i napadami objadania się, które chcą zrozumieć podstawową przyczynę swojego impulsywnego jedzenia.
Niektóre z najczęściej stosowanych podejść obejmują:
- Terapia poznawczo-behawioralna (CBT): CBT może pomóc pacjentom w opracowaniu strategii radzenia sobie z ADHD, a także w identyfikacji czynników wyzwalających i pracy nad myślami związanymi z napadami objadania się.
- Terapia dialektyczno-behawioralna: To podejście zostało opracowane specjalnie dla osób, które intensywnie doświadczają emocji i mają trudności z regulacją emocjonalną. Celem jest pomoc pacjentom w rozwijaniu umiejętności regulowania swoich reakcji emocjonalnych, w tym tendencji do objadania się jako formy uspokajania się.
- Programy odchudzania behawioralnego: Standardowe programy odchudzania mogą być bardzo wyzwalające dla osób z zaburzeniami objadania się, ponieważ nie uwzględniają zaburzonego odżywiania. Z drugiej strony, programy odchudzania behawioralnego łączą CBT z medycznie nadzorowanymi planami żywieniowymi, aby pomóc Ci rozwinąć bardziej zrównoważoną dietę i nawyki ćwiczeń, jednocześnie adresując Twoje wyzwalacze objadania się.
Poszukiwanie profesjonalnej pomocy jest kluczowym krokiem w zarządzaniu zarówno ADHD, jak i zaburzonym odżywianiem. Z odpowiednią kombinacją leków i terapii dostosowanych do Twoich potrzeb, możesz zyskać kontrolę nad swoimi nawykami żywieniowymi i poprawić swoje ogólne samopoczucie.
Nie wahaj się zwrócić do profesjonalistów służby zdrowia specjalizujących się w leczeniu ADHD i zaburzeń odżywiania, ponieważ mogą oni zapewnić Ci potrzebne wsparcie i poradnictwo na Twojej drodze do zdrowienia.
Podsumowanie
- Napady objadania się u osób z ADHD mogą przyjmować unikalne cechy, takie jak szybkie konsumowanie wysokokalorycznych pokarmów w czasie stresu.
Oznaki napadów objadania się w ADHD mogą obejmować:
- Jedzenie aż do niekomfortowego uczucia sytości
- Jedzenie, kiedy nie jest się fizycznie głodnym
- Uczucia winy lub obrzydzenia po przejedzeniu.
- Objawy ADHD przyczyniają się do napadów objadania się poprzez:
- Wpływanie na kontrolę impulsów, regulację emocjonalną i hamowanie reakcji
- Błędne interpretowanie sygnałów ciała, jedzenie w celu zwalczania nudy i różnice w obwodach nagrody mózgu.
- Istotne jest odróżnienie okazjonalnego przejadania się od zaburzenia napadów objadania się (BED), które jest zdiagnozowanym zaburzeniem psychiatrycznym charakteryzującym się częstymi epizodami konsumowania dużych ilości jedzenia, często z brakiem kontroli i znacznym stresem emocjonalnym.
- Zarządzanie zaburzonym odżywianiem w ADHD wymaga dostosowanych strategii, takich jak:
- Trzymanie pokarmów wyzwalających poza zasięgiem i przygotowywanie się poprzez zaopatrywanie kuchni w pożywne przekąski i łatwe do przygotowania posiłki. Ważne jest również praktykowanie uważnego jedzenia, stosowanie ustalonych porcji oraz rozpoznawanie sygnałów sytości.
- Planowanie posiłków i regularne ćwiczenia oraz angażowanie się w stymulujące aktywności, aby zmniejszyć poleganie na jedzeniu dla rozrywki.
- Akceptacja elastyczności i przebaczenie, unikanie ścisłych, restrykcyjnych diet, które mogą wywoływać epizody objadania się.
- Istnieją różne farmakologiczne metody leczenia zaburzenia napadów objadania się i ADHD.
Wśród nich są:
- Vyvanse
- Topiramat & SSRI
- Psychoterapia
- Istnieje również kilka skutecznych podejść terapeutycznych, w tym:
- Terapia poznawczo-behawioralna (CBT)
- Terapia dialektyczno-behawioralna (DBT)
- Programy odchudzania behawioralnego oparte na CBT
Pamiętaj, że nie jesteś sam w obliczu wyzwań związanych z zaburzonym odżywianiem i ADHD. Ponadto, fakt, że jesteśmy podatni na problemy z jedzeniem, nie oznacza, że jesteśmy skazani na życie z niezdrowymi wzorcami żywieniowymi. Z odrobiną edukacji, cierpliwości i samoświadomości możemy rozwinąć zdrowe, zrównoważone podejście do jedzenia, emocji i siebie. 💕
Co Dalej?
Gotowy, aby zmienić swoją relację zarówno z ADHD, jak i jedzeniem? Sprawdź poniższe powiązane artykuły.
Optymalizacja diety dla zarządzania ADHD
Oceń swoje objawy, uporządkuj swoje myśli i przygotuj się do oficjalnej oceny.
Dowiedz się więcej
